Black Friday? Dilemma Friday!

Als consument zie ik Black Friday meer als een hijgend dilemma. Als marketeer denk ik: welldone! Met deze marketingtruc is de zuinige Nederlander lekker opgehitst. Door spot on in te spelen op onze nationale eigenschap zuinig te zijn geven we massaal geld uit op deze ene dag (weekend). Inspelend op een spannende combinatie van hebberigheid en zuinigheid aangevuld met de behoefte of een gevoel dat je iets niet kunt, mág missen. En om de spanning op te voeren zit er ook nog een urgentie bij, een timeframe. Als je nu geen actie onderneemt is het moment en je enorme voordeel voorbij.

Stel dat je buurman, je vriendin, collega dan wel enorm geprofiteerd heeft van een korting. Natuurlijk ook nog op een product dat jij ook al maanden op het oog had. En stel dat je besluit het toch vandaag niet te kopen, er geen tijd voor hebt of ondanks de mega korting gewoonweg het geld er (even) niet voor hebt. Dilemma!

Dan bekruipt me toch dat nare gevoel dat ik iets gemist heb, het niet zo handig heb gedaan. Ga ik dan toch voor dat 'winners' gevoel dat ik vette korting heb gekregen voor iets dat ik misschien niet echt heel nodig heb maar dat ik zo hebberig werd dat ik het toch maar heb gekocht. Of omdat ik zenuwachtig werd dat ik later veel meer zou betalen, gefrustreerd raakte dat ik een soort van gedwongen werd om vandaag te beslissen over een aankoop waar ik nog even na wilde denken of voor wilde sparen.

Aaah heet het daarom Black Friday.....? Het raakt je zwartere kant met gevoelens van hebberigheid, twijfel, jaloezie, verkwisting? Of is dat veel te zwart gezien en ben je super blij wanneer het je gelukt is om mega korting te scoren op iets waar je al heel lang op aast. Mooi om te zien dat een brede marketingactie ook inspeelt op jouw (latente) behoefte en je binnen een dag kan aanzetten tot actie waar je anders veel langer de tijd voor zou nemen 😉